اگر به رنج ندارد اجل نجیب الدین

که هیچ رنج مبادش ز عالم بدکیش

به پاره ای سیهی بر سرم نهد منت

به شرط آنکه دگر دردسر نیارم بیش

به وقت خواندن این قطعه دانم این معنی

به گوشهٔ دل او بگذرد که ای درویش

دل من از سیهی دادن تو سیر آمد

دل تو سیر نگشت از سپیدکاری خویش